Είναι λυπηρό που μία παραδοσιακή καλλιέργεια σταματάει, αλλά ας ανασκουμπωθούμε και να κάνουμε κάτι άλλο.
Η κατάσταση στα καπνά είναι γνωστή εδώ και πολλά, πάρα πολλά χράνια και με ευχάριστη έκπληξη διαβάζω ότι οι επιδοτήσεις θα συνεχιστούν μέχρι το 2013 (πάλι καλά). Το καταλάβαμε ( η μάλλον μας επιβλήθηκε) ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παράγει καπνά το 2006, διότι τα καπνά μας, ΔΕΝ τα καπνίζει ο καταναλωτής ( όχι γιά λογους υγείας αλλά γιά λογους ποιότητας και γεύσης). Τώρα το γιατί και πως είναι μεγάλη ιστορία, που ξεκνάει από το 1941 και έχει περιγραφεί πολύ καλά στην μνημειώδη έκδοση του ΕΛΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ ( Ευγενική χορηγία ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΥ).
Αντίστοιχη πορεία ακολουθεί και η Καπνοβιομηχανία και ας ελπίσουμε η Philip Morris να κάνει στον Ασπρόπυργο εργοστάσιο και οχι κέντρο logistics με μεταφορά της παραγωγής σε καμμία Ρουμανία ( ΕΕ από 1/1/2007 γαρ....)
Ναι αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Ελλάδα έχει μέλλον σε τουρισμό, ναυτιλία και ΑΝ δουλέψουμε, γεωργία υψηλής προστιθεμένης αξίας. Τώρα αν από κάπου ξεπεταχτεί καμμία ΝΟΚΙΑ που να μιλάει ελληνικά, μπράβο μας αλλά αυτό έχει να κάνει με την επιχειρηματικότητα του καθενός και δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί.
Τα προβλήματα μας χειροτερεύουν και με το ασφαλιστικό, που θα πρέπει να εξοικονομούμε κάθε χρονο 12 δις € ( μία Ολυμπιάδα) γιά να μπορέσουμε να πληρώνουμε συντάξεις μετά το 2015. (Αυτό μας το επιβάλλει η Ζώνη €, το Δημόσιο Χρέος, η γήρανση πληθυσμού,η χαμηλή μας παραγωγικότητα κλπ)
Ολα αυτά είναι γνωστά στους Διαχειριστές της Εξουσίας και δεν είμαστε η πρώτη χώρα που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα.
Η Ιρλανδία, ας πούμε, τα ξεπέρασε και έχει γίνει βάση πολυεθνικών. Η Αγγλία, που πέρασε την κρίση του διαόλου από το 1975, έχει κάνει γιά παράδειγμα την παιδεία προϊόν και το πουλάει διεθνώς (Πόλεις που άλλοτε ζούσαν από την Βιομηχανία, τώρα ζουν από αλλοδαπούς φοιτητές).
Δεν είμαστε οι μόνοι που έχουν προβλήματα. Κατά διαόλου πάει η αυτοκινητοβιομηχανία στις ΗΠΑ αλλά δεν καταρρέει ( προς το παρόν) το σύμπαν, δηλαδή η Wall Street.
Ναι, δεν είναι δυνατόν να έχουμε υψηλό επίπεδο ζωής με επιδοτήσεις, πουλώντας καπνά, λάδι και σύκα. Καιρός είναι να ξεπεράσουμε την φάση της αγρανάπαυσης και να δουλέψουμε. Δεν είναι δύσκολο, άσε που δίνει και σκοπό στην καθημερινότητα.
(Και να μην ξεχνάμε να προσευχόμεθα κάθε βράδυ να μην γίνει καμμία στραβή στην αγορά ακινήτων στην Αμερική, διότι αν γίνει, το κραχ του Χρηματιστηρίου του 2000-01, θα θυμίζει κρυολόγημα σε σύκριση με την πνευμονία που θα παθουμε).
2 comments:
Μα, καλά, μόνο τα καπνά είδες εσύ; Σου γράφω (και πάλι) για το Άργος (Αργολίδα = πατρίδα, βλέπεις και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς): για χρόνια, οι παραγωγοί πορτοκαλιών έπαιρναν περισσότερα χρήματα με τις επιδοτήσεις για να καταστρέφουν τα πορτοκάλια παρά για να τα διαθέτουν για χυμοποίηση. Αυτή η κουλτούρα καλλιεργήθηκε μέχρι και το 2004-05, αρκετά δηλ. ώστε να μη υποβιβαστεί σημαντικά η ποιότητα, με τη βαρύτητα να δίνεται στα κιλά παραγωγής. Μπορείς να μαντέψεις τι έχει γίνει! Χωρίς παρούσες επιχορηγήσεις για... χαβούζα και κάψιμο της σοδειάς, πιστεύεις ότι υπάρχουν παραγωγοί με καλή ποιότητα σοδειάς που μπορεί να διατεθεί προς πώληση σε ανταγωνιστικό επίπεδο απέναντι σε Ευρωπαίους ή Ρώσους; Φαντάσου έναν κάμπο με πορτοκαλί, ζουμερά σκουπίδια... Δεν είναι μόνο τα καπνά, αυτό θέλω να σου πω... ;((
@ attalanti
Αγαπητή μου, το γνωρίζω ότι δεν είναι μόνο τα καπνά. Το πορτοκάλι είναι εξ'ίσου πονεμένη ιστορία. Τα καπνά όμως είχαν κάποτε πολύ μεγάλη συνεισφορά στην οικονομία της ελλάδος ( και της αργολίδας κατά κάποιο ποσοστό). Τώρα μιλώντας γιά Αργολίδα μόνο η αγκινάρα στα Ιρια θα επιζήσει. Οι πορτοκαλεώνες σβύνουν.. το μπετό έρχεται
Post a Comment