Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ

Εχω γράψει αρκετές φορές γιά την μεγάλη αλλαγή που βιώνουμε σαν καταναλωτές με την ύπαρξη πολλων ευκαιριών γιά δανεισμό. Αυτή την στιγμή η οικονομική ανάπτυξη στηρίζεται στην Ιδιωτική Κατανάλωση και στην Οικοδομή, που και οι δύο δραστηριότητες στηρίζονται στον ιδωτικό δανεισμό.

Ενα άλλο θέμα που πρέπει να γνωρίζουμε, ότι σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουμε δρόμο ακόμη να τρέξουμε σε σχεση με την αύξηση της επιβάρυνσης του μέσου νοικοκυριού από δάνεια. Δηλαδή τα δάνεια θα αυξηθούν. Οι δείκτες επιβάρυνσης είναι ακόμη χαμηλά.

Αυτό που ακόμη δεν έχουμε δεί και φαίνεται από το λινκ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ είναι ότι είναι ανύπαρκτη η προστασία του καταναλωτή από τα διάφορα κυκλωματα των πλειστηριασμών κλπ κλπ. Δεν δανείζονται όλοι γιά να αγοράσουν PRADA. Δανείζονται οικογένειες γιά συγκεκριμένους λόγους και αν καθυστερήσουν, πολλές φορές θα υπαρχει μία συγκυρία δύσκολη που τους ανάγκασε να μην πληρώσουν. Επισης είναι πολύ συχνό το φανόμενο αυτοί οι άνθρωποι να μην έχουν τις αναγκαίες γνώσεις και γνωριμίες γιά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και καταλήγουμε σε δράματα.

Είναι πολύ σημαντικό να υπαρχει ένα οργανισμός που αν καταφύγει κάποιος οικειοθελως, να του δίνεται νομική και τραπεζική συμβουλή και να τον βοηθάνε να επαναδιαπραγματεύεται το χρέος του και να τον βοηθάνε να σχεδιάζει την έξοδο από την "κρίση". Ολα αυτά, γιά τα ποσά που αναφέρει το αρθρο γίνονται αν υπαρχει ψυχραιμία και τα "κοράκια" μένουν εκτός.

Τα παραδείγματα που δίνει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ είναι ΜΕΙΩΤΙΚΑ γιά το επίπεδο του πολιτισμού μας.

Είναι ένα καυτό θέμα, που με την πορεία που έχει παρει η οικονομία που όλο και δανειζόμαστε, θα γίνει περισσότερο καυτό. Απο ότι διάβασα το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο βοηθάει τα "κοράκια". Υπαρχει αντίστοιχη διεθνής εμπειρία, ας την αντιγράψουμε γρήγορα, να μεταφέρουμε και το κόστος σαν ειδική εισφορά στα καταναλωτικά δάνεια γιά να έχουμε τάχιστα το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο όχι γιά να προστατεύει τους κακοπληρωτές αλλά να προσφέρει προστασία στους συνανθρώπους μας που μία κακή συγκυρία τους ανάγκασε να πέσουνε σε μία "λακκούβα".

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑ 6.000 €. Δεν φταίει αυτός αλλά οι θεσμοί με τον τρόπο που λειτουργούν.

Εχουμε το παράδειγμα του micro credit με το Νομπελ Ειρήνης, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αν είμαστε διατεθιμένοι να χρησιμoποιήσουμε ευρηματική λογική.