Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΙΣΧΥΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΛΛΑ ΙΣΧΥΡΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Με την είσοδο μας στη ΕΕ, είτε μας αρέσει είτε όχι, έχουμε εκχωρήσει κάποιες βασικές λειτουργίες που παλαιά χαρακτήριζαν ένα ανεξάρτητο κράτος. Για παράδειγμα εκχωρήσαμε το εκδοτικό δικάιωμα, δηλαδή να έχουμε δικό μας χαρτονόμισμα, υιοθετώντας το EURO. Αν η καταστροφή των πυρκαγιών είχε συμβεί το 1978, ο Πρωθυπουργός της χώρας θα είχε την επιλογή να τυπώσει όσο χαρτονόμισμα ήθελε γιά να κλεισει τις "τρύπες". Δεν λέω ότι θα το έκανε, αλλά αν ήθελε είχε την δυνατότητα. Ενώ τώρα..... όταν έχουμε κρίση, περιμένουμε να μας βοηθήσουν, διότι το ταμείο είναι ΜΕΙΟΝ.

Μοιάζουμε κατά κάποιο τρόπο σαν Νομαρχία που εξαρτάται από τα χρήματα που θα δώσει η Κεντρική Κυβέρνηση. Δεν μπορεί να τυπωσει μόνη της χαρτονόμισμα γιά έργα η γιά αντιμετώπιση μιάς καταστροφής όσο καλή διάθεση και να έχει ο Νομάρχης.

Που θέλω να καταλήξω, ότι αυτό που μετράει το 2007, είναι ο κρατικός μηχανισμός να δουλεύει σωστά. Και γιά να δουλέψει σωστά, χρειάζεται βέβαια χρήματα αλλά και συνέχεια στην Διοίκηση και όχι αλλαγες και σκαμπανεβάσματα

Εϊναι νομίζω πασιφανές σε όλους, ότι ο κρατικός μηχανισμός σήμερα δεν δουλεύει σωστά. Γιά το γιατί, ας μην τσακωθούμε, φταίνε οι εξωγήινοι.

Τελειώσαμε.......

Τι κάνουμε από τώρα και μετά.

Πρόταση 1.

Πρώτα από όλα μονώνουμε την Διοίκηση από τα κόμματα. Πως ?

Σε καθε Υπουργείο να υπαρχουν Αρχιμανδαρίνοι μέχρι το επίπεδο του Υφυπουργού, αντίστοιχοι με τον Sir Humphrey στο Yes Minister. Οι γραφειοκράτες αυτοί, ενδιαφέρονται μόνο γιά ένα πράγμα. Την διατήρηση της εξουσίας και προσφέρουν σταθερότητα στο σύστημα. Εϊναι μία απλή συναλλαγή ας την αποδεχτούμε και να ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα.

Στην Ελλάδα έχουμε δύο τέτοια παραδείγματα "γραφειοκρατικής Διοίκησης παντός καιρού", Το Υπουργείο Αμύνης και την ΕθΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ.

Ενταξει και τα δύο σηκώνουν πολύ κουβέντα αλλα αν γυρίσουμε πίσω την μηχανή του χρόνου, θα βλέπαμε ότι η ΕΘΝΙΚΗ σε αντίθεση με την ΕΜΠΟΡΙΚΗ λειτούργησε όπως λειτούργησε και κατάφερε σήμερα να είναι η ΠΡΩΤΗ σε αντίθεση με την ΕΜΠΟΡΙΚΗ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτό οφείλεται στα στελέχη που ανεξάρτητα από πολιτικές αλλαγές κάνανε την δουλειά τους (με τα όποια προβλήματα/παραλείψεις/παράπονα) Οι Διοικητές μπορεί να αλλάζανε αλλά ο μηχανισμός παρέμενε.

Αντίστοιχα στο Υπουργείο Αμύνης, οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων, γίνονται Αρχηγοί μετά από κάποια χρόνια. Ο Υπουργός έρχεται και παρέρχεται, αλλά το Ιερατείο μένει. Διότι μπορεί το ΚΥΣΕΑ να επιλέγει πχ τον Αρχηγό Στρατού, αλλά υπαρχει από πίσω και το συμβούλιο των Αντιστρατήγων που έχουν τον Υπουργό, Υφυπουργούς και τον Αρχηγό, με σεβασμό, δεμένους από 100 μεριές.

Πρόταση 2.

Δυναμιτισμός του πολιτικού σκηνικού, αλλάζοντας μία γιά ΠΑΝΤΑ τον εκλογικό νόμο σε απλή αναλογική με παράλληλη τροποποίηση του Συντάγματος.

Με τον τρόπο αυτό θα ξεμπερδέψουμε από χαρισματικούς ηγέτες και θα γίνει σίγουρα διάσπαση των δύο μεγάλων σχηματισμών με αποτέλεσμα να έχουμε συμμαχίες 3 η 4 κομμάτων που θα εποπτεύουν την Δημόσια Διοίκηση.

Δεν θα υπαρχει ακυβερνησία, διότι ο κρατικός μηχανισμός θα είναι μονωμένος από ανεπάγγελτους αχθοφόρους μεγάλων ονομάτων και θα πορευόμαστε μία χαρά μέσα στην ενωμένη Ευρώπη. (Το μία χαρά σημαίνει ότι στο επιπεδο της απλής οικονομικής μονάδος θα πρέπει να δουλεύουμε σκληρά και αποδοτικά και να αγωνιζόμαστε στην ζώνη του EURO και αν μας βαστάει και εκτός Ευρώπης).

Ας μην λησμονούμε ότι όλα αυτά τα πολύπλοκα εκλογικά συστήματα, αναπτύχθηκαν διαχρονικά γιά να είναι εφικτό να κυβερνούν χωρίς πολλά πολλά είτε ο Κ.Καραμανλής Α' είτε ο Ανδρέας.

Τα λεω αυτά, διότι αν επικρατήσει η πονηρή τάση που δημιουργείται όχι ψήφο στα κόμματα εξουσίας, θά έχει σαν αποτέλεσμα να ενισχύθεί το σχετικό βάρος της Κα Εφης Σαρρή, της Κας Κανέλλη και του κ Αλαβάνου. Και μετά τι ?

Ας εκμεταλλευτούμε το "κουκούλι" που μας προσφέρει η ΕΕ και να στείλουμε τους "αχθοφόρους ονομάτων" σπίτι τους, απαιτώντας παράλληλα αλλαγή του εκλογικού νόμου σε ανόθευτη απλή αναλογική γιά να αναζωογονηθεί το πολιτικό σύστημα.

Ολα τα άλλα θα τα βρούμε