ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ (Revisited)

Πήγαμε χθές το απόγευμα μετα από δύο χρόνια στο Ολυμπιακό χωρίο.

Αυτό που κανει εντύπωση, είναι η έλλειψη πράσινου και η αίσθηση ότι μπαίνεις σε ένα είδος γκέττο. Σπασμένα φώτα, απεριποίητα και λίγα φυτά, πολυ graffiti, παρατημένα αυτοκίνητα, μουντζουρωμένες πινακίδες, πολυ συρματόπλεγμα. Μεγαλοι και άδειοι δρόμοι, ελαχιστοι άνθρωποι να κυκλοφορούν.

Φαντάζομαι ότι μεσα Ιουλίου θα είναι κρανίου τόπος. Η έλλειψη των δένδρων είναι εμφανής, αν μάλιστα κανεις το συγκρίνει με το διπλανό αεροδρόμιο του Τατοίου, που αν και στρατόπεδο έχει αρκετά πευκα, που σταματούν περιέργως στο όριο του Ολυμπιακου Χωριού.

Τώρα από που να αρχίσεις και που να σταματήσεις....Κλιματιστικά στις οροφές ( θα μου πει κανείς που να τα βάλουν ? θα απαντουσα ότι θα έπρεπε να είναι πρώτυπο οικολογικού χωρίου, τώρα ίσως και να είναι και να μην το ξέρω, αλλα έτσι ξεκάρφωτα τα κλιματιστικά σε νεα κτίσματα.. κατι δεν παει καλά).

θα ήταν ενδιαφέρον, να μαθαίναμε τα στατιστικά εγκληματικότητος, την συμπεριφορά των παιδιών στα σχολεία, ανα κεφαλή κατανάλωση ενεργείας, ποσοστό ανακύκλωσης υλικών, χρήση μαζικών μέσων μεταφοράς, χρησιμοποίηση ευζωνικών δικτύων, ποιότητα ατμοσφαιρικου αέρα κλπ και να συκρίνουμε αυτά τα στατιστικά με αντίστοιχα από άλλες περιοχές της Αθήνας και να εξετάσουμε, τελικά αν οι κάτοικοι αυτού του νέου οικισμού νοιώθουν προνομιούχοι η ξεχασμένοι στις υπώρειες της Πάρνηθας.

Φωτογράφησα το τοπίο, χωρίς καμμία διάθεση, ούτε να το ωραιοποίησω, ουτε να το χειροτερέψω. Ψυχοπλακώθηκα, Ραντεβού σε 2 χρόνια....................................................